چشمان خاموش
اینک اما بعد از آن روزها...چشمان خاموش
اینک اما بعد از آن روزها...پیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- شکوائیه
- متنِ دل
- حرکت زندگی
- از هم گسسته
- بازگشت
- کودک تنها (5)
- خیزش
- کودک تنها (4)
- یه حسه دیگه...
- روزی برای تفاوت روزها
- ...
- خستم...
- کودک تنها (۳)
- رو به آینه
- بازی ذهن
- حس می کنم...
- خوکان بشنوید...
- خوکان بشنوید...
- زمانه
- بازگشت
- موسم سفر
- کیست یاری کننده ای که مرا یاری کند؟
- دیگر دلم صاف نمی شود...
- شب تار
- کودک تنها (۲)
- تـــعــریــف جهان سوم از قول دکتر حسابی
- کودک تنها (۱)
- بی شرمانه
- این هم قصه غرور
- بدون شرح
نویسندگان
- میلاد 38
بایگانی
- شهریور 1392 2
- مرداد 1392 2
- فروردین 1391 1
- اردیبهشت 1390 3
- فروردین 1390 1
- اسفند 1389 3
- بهمن 1389 3
- دی 1389 5
- آذر 1389 9
- آبان 1389 9
آمار : 26987 بازدید
Powered by Blogsky
میلاد
شنبه 26 مرداد‌ماه سال 1392 ساعت 18:57
برایم خیلی هیجان انگیز بود اومدن دوباره ی اینجا. وقتی رفته بودید تا مدت های مدیدی می آمدم ولی کسی نبود و اگر یادتان باشد ایمیلی زدید که مشغله هایتان یاد شده و نمی آیید و الان خوشحالم که دوباره غبار نبودنتان پاک شد.
شعری که نوشتید از خودتان است. و چه پیام امید بخشی دارد این شعر.
دو بال باورمند پرواز..
ممنونم
لطف شماست که قابل می دونستید و سر میزدید
امیدوارم بتوانم حضور مستمر و مثبتی داشته باشم.
و البته همراه با کارهای قوی تر