چشمان خاموش

اینک اما بعد از آن روزها...

چشمان خاموش

اینک اما بعد از آن روزها...

حرکت زندگی

می نویسم

اکنون

خویش را...

نظرات 1 + ارسال نظر
ویس شنبه 2 شهریور‌ماه سال 1392 ساعت 23:59

شاید سخت ترین نوشتن ، از خود نوشتن است . یعنی راضی می شوی که دیگران بخوانندت ، در باره ات قضاوت کنند و تازه داوریشان بر اساس میزان درک خودشان است ، نه آنچه خویشتن خودت است. ولی یک حس مبهم می گوید که بنویس.انگار دوست داریم در چهار چوب کلمات به نظاره ی خود بنشینیم. وجالبه گاهی در یک خلسه ای ، چیزی می نویسی که برای خودت هم غریب است. ولی باید بنویسیم.
روزگارت خوش باد.

دقیقا همینطور است
می نویسی بی آنکه فکرت درگیر آن باشد
کلمات خودشان می آید
قلبت خود به خود نوشته میشود.
دوست دارم با مطالعه تر بنویسم
قلبم را دوست دارم پخته تر و پر مغزتر به تصویر بکشم
اندک زمانی دیگر که استراحتم تمام شد دوباره خواهم نوشت.
دنیای مجازی را تا حدودی زیادی وداع گفتم تا دوباره آرام و مسلط بر اوضاع شروع کنم و سرشار از زندگی باشم.
کاری که مدت هاست انجام ندادم...
زندگی کردن...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد