می نویسم از آن روز که برای خود بالی داشتم
گلایه ام از این و آن نیست.
گلایه ام از خود منفورم است.
روزگاری بود قدرتی ناشناخته برای خود می انگاشتم
اما افسوس...
افسوس و صد افسوس
قدر ندانستم آن ایام شیرین را...
سرخوش از آن حال خوش،مغرور از آن بیکران.
از دست دادمش
چی میشد اگر...؟؟؟