مبهم و زیبا

مبهم و زیبا  

سبز برگی زیبا گلی در بر گرفت 

شد مست و دیوانه آن پاک سرشت 

بگفتا عشق را بوییدن لازم است 

آنسان که نماند هیچ خوب و چه زشت  

سیرت گل در لطافت چنان معطر

که برگک مانده بود همی شگفت 

سخن برفت از هستی و سعادت 

عشاق مست فاش ساختند سر بهشت 

انتشار دو روح در هم و یک قلب 

که از نو ساخته شد و بال گرفت 

لخت و عریان در هم آمیخته شدند 

گویی که از ازل بوده اند از یک خشت 

خداوند در عشق معنا می پذیرد 

غیر آن خراب کن مسجد و کنشت 

نازنین لبان می آلود عشق 

می برد ملحد کافر به بهشت

بغض شب هنگم

بغض شب هنگام 

امشب من نالان نالانم                                     بی تو میمیرم، می دانم 

بی دو چشم مست تو                                    حتی یک دم نمی خوابم 

بیا و بنشین در کنار من                                    بگو که می مانم، میمانم 

صدای قلبم را گوش کن                                   آخر امشب من بی تابم 

بردی عقل و هوش از من                                 انگاری که من یک دیوانم 

شاید هم رسم عشق است                            معنای اسمت نمی دانم 

بمان تو  هر نفس کنار من                               گر نباشی من ویران ویرانم 

 تیر - ۸۹

به نام من

 این شعرو دوس دارم، خواستم شما هم بخونید: 

ببین تمام من شدی اوج صدای من شدی
بت منی شکستمت وقتی خدای من شدی
ببین به یک نگاه تو تمام من خراب شد
چه کردی با سراب من که قطره قطره آب شد
به ماه بوسه می زنم به کوه تکیه می کنم
به من نگاه کن ببین به عشق تو چه می کنم
به ماه بوسه می زنم به کوه تکیه می کنم
به من نگاه کن ببین به عشق تو چه می کنم
منو به دست من بکش به نام من گناه کن
اگر من اشتباهتم همیشه اشتباه کن
نگو به من گناه تو به پای من حساب نیست
که از تو آرزوی من به جز همین عذاب نیست
هنوز می پرستمت هنوز ماه من تویی
هنوز مومنم ببین تنها گناه من تویی
به ماه بوسه می زنم به کوه تکیه می کنم
به من نگاه کن ببین به عشق تو چه می کنم
به ماه بوسه می زنم به کوه تکیه می کنم
به من نگاه کن ببین به عشق تو چه می کنم